4e Zeildag. Woensdag 12 juni 2019

Zeildag 4. Van Ydra naar Methana. Woensdag 12 juni 2019. Afstand 38,5 km/ 23,9 myl.

Rond de klok van acht uur ontving ik het commando: “Anker op”. Ik was altijd het lulletje om dergelijke klusjes tegen mijn uitgesproken mening te moeten doen. Er is er altijd maar één kapitein en de rest zijn lulletjes. Even tussen ( ). Waartoe zijn we op aarde?  Wij zijn op aarde om de kapitein te dienen en om hier en na het te kelder gaan gelukkig te zijn. Toch doe ik dat werk graag want het levert dagelijks een cupje rum op met een overheerlijke zeekaak. Daar kan ik weer een dag en nacht op teren én mijn werk doen!

Kapitein Frank zette alle zeilen bij bij het wegvaren en anker ophalen. Op aanwijzing van mij, lulletje 1, vaarde hij langzaam, dus beheerst, naar ‘mijn anker’, zodat wij het vrij konden varen van andermans lijn en anker.

Wij hadden de afspraak gemaakt om ons weer, ergens op een Beach, te dompelen in het blauwe golvende vlak, niet ver varen van Ydra. Op het torretje (de motor), vaarden we richting de afgesproken baai.

Frank hoopte dat hij bruinvissen of ander vliegend leven zou spotten. Ik vertelde hem, uit eigen ervaring (!!), dat die beesten meestal ver van het schip mee zwemmen en hij dus weinig kans zou hebben waterratten (in vriendelijke zin) voor de boeg te treffen. Frank naar voren. Direct wenkte hij mij om ook naar het voordek te komen. Gelijkertijd zag ik over stuurboord, ter hoogte van de voorplecht, een dolfijn of tuimelaar ongeveer 1 meter hoog boven het water springen. We zagen het zoogdier (de vis), lengte circa 1,50/ 2 m direct midden onder de voorzijde van het schip mee zwemmen alsof hij dat zonder enige inspanning deed. De kleine vinnen bewogen niet zichtbaar. De staart langzaam naar boven en neer kennelijk zonder moeite. Gedurende de tijd dat wij, met z’n allen genoten van dat beest bleef hij/ zij bij ons. Door geroep en hand gebaren lokte wij dat beest om uit zijn element te komen. Regelmatig kwam die geheel of ten dele boven het water. Schitterend. Heerlijk dat een schip van dit formaat automatisch op de pilot kan varen en de opvarenden weg kunnen lopen van roer en plotter. Handjes vrij, iedereen blij.

Na een uurtje ging het anker nabij een strandje Nisi Spathi neer. Bijboot overboord en weg daarmee. Daar wederom genoten van het:

Op een onbewoond eiland, loopt niemand voor je neus. Ja je voelt je d'r blij want, lekker leven is de leus. Geen pietsie pech want je hoeft er niets, valt er niet van je fiets. Ligt op je luie haidewiets, drinkt met je billen bloot, melk uit een kokosnoot. Je wordt vanzelluf groot. Op een onbewoond eiland zijn alle dagen fijn. Op een onbewoond eiland, daar zou ik willen zijn. Wij waren daar!! Yes!

En dan weer verder. Verder over die gladde plaat met 3 á 4 Beaufort. Boven blauw, onder blauw. Wij geen kou. Wij houden van jou.

Onverwacht, bij zwakke wind, raakte twee van de drie blokken los van de grootzeilschoot- overloop. Het middelste blok verloor daarbij twee kogellagers. Bij onderzoek bleek dat een boutje van het stuurboordblok door tijd, gebruik en weersinvloeden door de aluminium rail was getrokken vanuit het met draad voorgeboorde boutgat. De kogellagers werden naast de overloop op het dek aangetroffen en uiteindelijk door de 'mechanicien' (Hij kan alles) teruggeplaatst. De blokken werden vervolgens vastgesjord met de daarbij behorende talie's.

Naar mate de reisblogger vordert wordt ik handiger bij het vullen van tekst EN foto's.

Naar Methana op het Khersónisos (schiereiland) Methánon. Wij maakten eerst een rondje in de oude, ondiepe, jachthaven. We zagen dat we door te varen zwavel, licht van kleur, door het water mengden. Anker neer in de ferry-haven. Methana is bekend als kuuroord. Er bevinden zich zwavelhoudende bronnen van vulkanische oorsprong, een duidelijke verwijzing naar de meer dan dertig nu uitgedoofde vulkaanmonden waaraan het schiereiland zijn ontstaan dankt.

Daar hebben wij heerlijk een flink bord Griekse salade, worst en gebakken aardappeltjes gegeten.

De andere morgen, anker op.